Famullia e Troshanit

 

Fra FRAN PËRLALA,

Administrator i famullisë se Lindjes së Zojës se Bekuar në Troshan (bashke me Fishtën).

Kuvendi françeskan Troshan dikur ishte Mbi “Shkrep”, në malin Kreshta – mbi atë vend ku gjendet tani. Edhe atje turqit e kanë djegur, bashkë me katër fretër të vjetër, të cilët për shkak të pleqërisë dhe sëmundjes nuk mund të iknin. Pasi kaloi rreziku, fretërit e ndërtuan kishën dhe kuvendin në Troshan, ku fretërit pastaj qëndruan vazhdimisht. Pasi Provinca në vitin 1832 u shndërrua në Misionin Apostolik, Prefekti i parë i Misionit të Epirit, Fra Mateu Radoš (nga Provinca e Bosnjës), selinë e kishte në Troshan dhe atje vdiq, në vitin 1838.

 

Derisa Pro-Prefekt i Misionit të Epirit ishte Fra Amato de Lucca, ai vendosi që atje ta ndërtojë kishën, si qendër të Misionit të Epirit. Fra Joakim B. nga Veletri kishte filluar ndërtimin e Kishës së Zojës së Papërlyer që në vitin 1857. Në atë kohë, më 12. 03. 1859 mons. Pjetër Severini, OFM, ipeshkëv i Sapës, ia dorëzoi in perpetuum Misionit të Epirit famullinë e Troshanit, të cilën përpara e shërbënin meshtarët dioçezanë.

 

Pastaj atje shërbenin edhe shumë fretër të tjerë, si: Fra Serafini nga Fresonara di Cortemaggiore (prefekt i Epirit në vite 1863-1879), Fra Leonardo De Martino Grecio, arbëresh, Fra Anastasio Vincenzoni etj.

 

Në vitin 1880 Fra Mariani nga Palmanova, Pro-Prefekt i Misionit të Epirit, dhe Fra Gjoni nga Bergamo, Pro-Prefekt i Misionit të Kastratit u morën vesh që në Troshan ta hapin Seminarin françeskan. Posa kanë marrë leje nga Kuria Gjenerale dhe nga Selia e Shenjtë (Kongregata de Propaganda Fide), menjëherë e ndërtuan pranë kuvendit edhe ndërtesën e Kolegjit për 12 nxënës, dhe më 14. 07. 1882 e hapën Seminarin, të kushtuar Doktorit Serafik, shën Bonaventurës. Eprori i parë i Seminarit ishte Fra Gaudenc Barbiq (nga Provinca e Dubrovnikut), prefekt ishte Fra Bonaventura nga Colle Bario, kurse mësues Fra Anastasio Vincenzoni.

 

Në vitin 1883 Fra Gaudenci u kthye në Provincën e vet, Fra Anastazi u bë drejtor, kurse Fra Lovro Mihačević (nga Provinca e Bosnjës) u bë mësues. (Në vitin 1886 edhe drejtor.) Ai e përfundoi ndërtimin e pjesës tjetër të Seminarit, që e filloi Fra Marjani, e zgjeroi dhe përfundoi kishën dhe kultivoi terrenin. Pas 10 vjetëve edhe ai u kthye në Provincën e vet, kurse veprën e tij e vazhdoi Fra Pashk Dumančić, po ashtu i Provincës së Bosnjës.

 

Seminari në Troshan mbeti deri në vitin 1898, kur e transferoi në Shkodër Komisari gjeneral, Fra Augustin Zubac (i Prov. së Hercegovinës).

 

Kur u ripërtëri Provinca, në Troshan i kishte studentët e filozofisë, fretërit e rinj me kushte të përkohshme.

 

Më 04.10.1922 Noviciati i Provincës françeskane shqiptare kalon prej Rubikut në Troshan dhe mbeti atje deri në vitin 1945.

 

Pasi në vitin 1967 u mbyllën të gjitha kishat në Shqipëri, famullitari i fundit i Troshanit, Fra Filip Mazrreku (nga Prizreni), të cilin populli e donte shumë, mbeti në Troshan dhe i mbrojti objektet e kishës nga dëmtimi. Megjithatë pas vdekjes së tij (më 11. 11. 1975), krahu i djathtë i kuvendit u shkatërrua. Lirinë e fesë e priti kisha dhe krahu i majtë i kuvendit, të cilin Provinca Françeskane Shqiptare ua dha në shfrytëzim Motrave të vogla të Familjes së Shenjtë (në vitin 1994). E pastaj, më 09. 11. 2011 ua dha Motrave të Fjalës së mishëruar, të cilat aty veprojnë edhe tani.

 

Lirinë e fesë e priti edhe i vetmi ipeshkëv që mbijetoi komunizmin, mons. Nikollë Troshani, Admin. Ap. i Durrësit e i Lezhës. Jetonte te familjarët e vet në Troshan. (Vdiq më 25. 05. 1994).

 

Tani famullia e Troshanit shërbehet nga Kuvendi françeskan i Lezhës.


Famullia e Troshanit

Google Maps content is not displayed due to your current cookie settings. Click on the cookie policy (functional) to agree to the Google Maps cookie policy and view the content. You can find out more about this in the Google Maps privacy policy.